Sünnet Macerası:)

Yessss!

Doğduğu gün sünnet ettireceğim dediğim halde bugüne kadar gelebildik çünkü ben ne kadar sünnet ettirelim dediysem gittiğim tüm doktorlar ettirtmedi. Neyse ki tüm çaba ve ısrarlarım 8,5 aylıkken noktalandı. Nasıl olacak acıyacak mı çok ağlayacak mı derken de ameliyathane kapsında bulduk kendimizi ve bizi içeriye almamalarıyla dank eden tokmak sinirlerimi bozsa da farktettirmedim. 30.12.2017 09:30 saatinde içeri alınan evladım yaklaşık 45 dk boyunca içerideydi ve bizsizdi nasıldı nasıl oldu ne yaptı diye 45 dk yı 45 saat olarak düşüncelerle sessiz sakin geçti ve çocuğum yarı baygın bir şekilde geldi kafası kalkmıyor kalktığı an düşüyor :( üzücü ama operasyonun sağlıklı geçmiş olması sevinirici:)
Ardından yarım saat hastanede bekledikten sonra taburcu olup eve geçtik ve doktorum hiç bir ilaç vermedi. Ateşi çıkarsa ateş düşürücü vermemiz yeterliymiş. Bezli bebek olduğundan çişi orayı iyileştircekmiş.
Kısa bir süreç ne kadar erken yaşta yaptırırsanız o kadar iyi:)

Eve geldik dayısı tarafından alınan hediyelerle oynarken birşey olacak acıyacak diye tüm gözler üzerindeyken Sarp'cığım normal hayatına kavuşmuştu. Ta ki ertesi gün morarmaya başlayana dek bizim şoklar için kaldığımız ana kadar buda normalmiş önce şişecek sonra moraracak sonra iyileşecek. Unutmayalım:)

İleri derece Kolik:(

Kolikle nasıl baş ettim yada edemedimLJ??

Hastaneden eve geldiğimiz gece Nefes Sarp cığım ne uyumak bildi nede susmak ağlıyor ağlıyor ağlıyordu hiç kimse susturamıyordu. 1 günlük bebe açtır diye dayadık mama ama hala ağlaması devam ediyordu. Sen bir günlüksün o küçücük bünyen saatlerce ağlamanın sonunda yorgun düşüp uyuyakaldı. Biz ne olduğunu anlayamıyoruz ertesi gün oluyor yine yine aynısı derken kolik olduğu ortaya çıktı. Yoğun araştırmalar doktorla konuşmalar falan derken kim nederse cinsinden baya bi  tüm yöntemleri denedim.

Öncelikli ben yediklerime dikkat ettim bakliyat, baharat, ekşi, soğuk yok bol bol çorba ama ya tavuk ya tarhana yada buğday başka yok. Komposto (üzüm, kayısı,dut,tarçın,zencefil daha adını bilmediğim bir sürü ot) tabi şekersiz. Sabahları çörekotu bir çay kaşığı ardından arpacık soğanın zeytinyağda kimyonlayıp fırında biraz pişirio yedim. Sonra kahvaltı komposto ıvır zıvır derken bunları düzene soktum tabi bebekte ağlamalar devam hatta morarmaya kadar gitti bunların yanında SAP SIMPLEX verdi doktor günde 3 kez 15 damla şeklinde kullandım bir ara yine ağlamaları kesilmeyince NURSE HARVEYS denedim daha da kudurttu hemen bıraktım bunların yanında 3 günde bir çay kaşığı zeytinyağı verdim gerçekten ağlama süreleri kısaldı.

Ayrıca sabah kantaron yağı, öğlen acı elma yapı akşam da zeytinyağı ile karnı ve ayaklarına bol bol masaj yaptım yaz bebesi olduğundan her gün banyo yaptırdım böyle böyle ağlama krizlerimizin sürelerini azalttık çünkü aralıksız 9 saat ağladığımız günler vardı .Başlangıçta 40 ına kadar sonra 3 ay olunca geçer dedikleri ağlama krizlerimiz sadece 4 saate indirmiştik aralıksız 4 saat ağlayıp sonunda bitkin düşüp  uyuyan Nefes Sarp ımız J

Kehribar kolye al dediler tabiî ki de aldım işe yaradı mı derseniz hayır.

Muskat kattım yemeklerime hatta süte de biraz katıp verdim bunlar gerçekten azalttı. Biz öyle böyle derken giderek azalan ağlamalarımız 6. Ayımıza girdiğimiz anda bitti.

Benim bileklerde kollarda bitti orası ayrı her ağladığında hoplat zıplat derken olan biraz bizlere oluyor ana kucağı falan vız tırs.

Bu süreçte gerçekten Allah sabretmeyi öğretiyor tek çaremiz oydu bu yapılanların hepsi direk etki etti diyemem azalttı mı evet azalttı ama bu bir süreç herkesin dediği gibi illa geçiyor önemli olan                              bebeğin etrafındakilerin sabretmesi ve stres yapmaması bebek anneden acayip şekilde etkileniyor üzüldüğünde sevindiğinde strese girdiğinde tek sığındığı tanıdığı annesi. Sabredin anneler illa gerçekten geçiyor en nefret ettiğiniz kelime biliyorum SABRETMEK sonu gerçekten mükemmelJ

Bu Benim Mucize'm:)

Eveeettt 40 hafta yani tam olarak 40 hafta 3 gün çok güzel geçti. Hiç hamileliğimin ağırlığı yoktu işimde koştur koştur çalışmaktan zevk aldım gezmekten zevk aldım bu sürece Mısır tatilini sığdırdım. Sürekli gezdim dolaştım doya doya yemek yedim hııı aşerme denilen şey oldu gibi Ayçekirdeği(ayçiçeği) kokusu geldi bir akşam burnuma ki bugüne kadar ne gördüm ne kokusunu bildim ama saygıdeğer kocam uykun geldi deyip beni yatağa gönderdi Sonuç: Uyuduk:))
19 kilo ile hamileliğimi sağlıklı şekilde tamamladım derken son ayda bacağımda(belimde) siyatik belirdi buna rağmen umursamadım. Çevremdeki herkes sanki etrafımda dönüyordu mükemmel birşeydi hamilelik ama accayip çirkinleşmiştim o yüzden hiç fotoğraf çektirmedim ne kadar hayatla- kendimle barışık olsam da aynalarla veya ayna gibi kendimi yansıtıcı şeyler le malesefki barışık olamadım:)
Saçlarımı başlarda boyatmamıştım 5 ay dayanabildim. 5. ayımda saçlarımı boyattım organik boya falan dediler ama çok mantıksız onun da içinde kimyasal var yapabiliyorsanız siz kına yakın en güzeli tabi ben yakamadım.

40 haftaya 3hafta kala izne çıktım evde resmen pinekledim yattım kalktım yattım yattım:) Doktor um yürüyüş yap dedikçe ben yattım çünkü kendimi yormak istemiyordum yatmak daha zevkli geliyordu:)

17.04.17  09:47 NEFES SARP

Veeee 17.04.2017 de kontrol diye gittiğim hastaneye daha girer girmez yatış vermeleriyle herkesin doğuracağımı bilmesi benim bilmemem ile ben şoklardayım. Çalışanlara diyorum ki ben kontrole geldim doktor Hn kontrol edecekti doğum olmayacaktı görüşecektik vs dedim ama ne kafi kendimi ameliyat önlüğü giyerken buldum. Neyse ailelere hemen haber verdik iyi ki o pineklediğim sürede herşeyi hazırlamıştım arabada taşıyorduk bide:) bir yandan etrafımdakiler onları odaya çıkarıyor bir taraftan sorular soruluyor bir taraftan imzalar atılıyor derken kısacası ben hala ne oluyor havalarındayken caanım doktorum geldi kontrol etti günüm geçtiği için hiç açılma olmadığı için artık bebişimizi alalım dedi. Ve yine kendimi sedyede ameliyathanede buldum.

Ameliyathaneye girdim bir sürü insan var giren çıkanlar hariç Anestezi şefi nin epidurel mi genel mi sorusunun üstüne ağzımdan epidürel çıkıverdi sonucunu düşünmeden sanki aklım yerindeymiş gibi neyse bir yandan anlatıyorlar bir yandan da sırtıma iğne batırıyorlar bu aşamalar onların deyimiyle süper geçti sonra doktor hn geldi sürekli "karnımın kesileceği zaman söyleyin" diyorum ama buna rağmen söylememiş olmaları yine benim sormama cevap olarak bebişimiz doğdu demeleri ve canparemin çığlığını duymamla içimdeki değişimleri malesef ki kelimelere dökemiyorum.
Sonra bebeğimi çıkardılar yukarı tabi benden önce kimseye vermeyeceklerini söyleyerek 1 saat sonrada beni odaya aldılar ve gider gitmez bebeğimi NEFESSARP ımı yanıma getirdiler:) O zaman şoktaymışım galiba tam hatırlayamıyorum içimde kocaman bir adam varmış yumuk yumuk gözleriyle göğsümde bana bakmaya çalışıyordu:)
Mucize dedikleri işte bu:)